بالندگی من

احساس می کنم بالنده شده ام که دیگر ازآن همه حرفهای نامربوط رنجیده خاطر نمی شوم.

بیشتر خودم را می شناسم . که من آن آدم خیالی در ذهنم نیستم . آن قدرها پرتحمل نیستم که هر آدمی را با هر رفتاری تحمل کنم. همیشه ساکت و خونسرد نیستم. آن قدرها بگو بخند و اجتماعی نیستم. آن قدرها اهل همنشینی و شلوغی نیستم. آن قدرها جذاب و تاثیرگذار و زیبا نیستم. آن قدرها باهوش نیستم. آن قدر ها اهل رسیدگی به اطرافیانم نیستم کمی خودخواه هم هستم. آن چنان دلسوز نیستم. از عهده انجام هرکاری برنمی آیم. آن قدرها مذهبی نیستم.

مدتهای زیادی خودم را در یک قالب تکامل یافته می ریختم و مدام کم می آوردم و بلد نبودم از خودم شاد بشوم.

حالا دیگر خودم را پذیرفته ام. همان کسی که همیشه بزرگوار نیست و گاهی بد حرف می زند گاهی کلمات نابجا استفاده می کند گاهی کار اشتباه می کند. آخ کاش بتوانم به زهرا هم یاد بدهم اشتباه کند. اشتباه کند.